محل تبلیغات شما

در پست قبل دوستی نظری گذاشت که بنده را وادار به پاسخی طولانی کرد. از آنجا که وبلاگ محدودیت کلمه در قسمت نظرات را دارد نتوانستم در آنجا پاسخ را درج کنم و لذا به خاطر اهمیت موضوع در اینجا عین سوال و پاسخ را میگذارم:

{دوست}: 

با سلام و تشکر از مطلب خوبتان (در مورد خوشنودی خداوند و اثر آن بر کائنات) خواستم یک نکته را بگویم که به ذهنم رسیده. 

اگر فیلم راز را دیده باشید در آنجا چیزی شبیه همین بحث شما مطرح میشود. یعنی ما میتوانیم کاری کنیم که کائنات آنچه را ما میخواهیم اجرا کنند. با این تفاوت که در آنجا کائنات خودش راسا به هر چه ما از صمیم قلب بخواهیم پاسخ میدهند و به نوعی مجبور به اطاعت هستند از ما. 

یعنی کافی است ما چیزی را عمیقا از ته دل به خود تلقین کنیم تا آن چیز برای ما از طرف کائنات آماده شود.
در آن فیلم خدا وجود ندارد اما در بحث شما حرکت کائنات، به خداوند و خوشنودیِ او نسبت داده شده. اینطوری بیشتر به اسلام شبیه است. متشکرم

 

[پاسخ:]

سلام بر جناب آقا یا خانم دوست!
دقیقا درست فرمودید
فیلم راز و کتابها یا اندیشه های مربوط به آنها اگر چه از دنیای مسیحیت آمده اند اما ریشه در ادیان دارمایی و مخصوصا ریشه در تفکرات بودایی دارند.
بودا به چیزی مثل خداوند اعتقاد ندارد و بنابراین عکس العملهای کائنات نسبت به اعمال ما را ناشی از ذات خودِ عمل میداند.
از بودا این جمله نقل شده که " ما فرزندان اعمال خود هستیم، ما میراث خوار اعمال خویش هستیم".


وقتی به فیلم راز، که بنده به آن " ترویج بت پرستیِ مدرن " میگویم دقیق بشویم ملاحظه میشود که همه چیز منطقی و درست است و مو لای درز منطق آن نمی رود ، الا اینکه  در فیلم مذبور، جایگاه خداوندِ صاحب تصمیم و اراده را به شعور کیهانی میدهند.
ملتفت هستید که این دو اندیشه چقدر با هم فرق دارند؟
در اندیشۀ اول یا اندیشۀ الهی، خداوند، مجبور به اطاعت از ارادۀ شما نیست. بلکه هم اوست که ارادۀ شما را شکل میدهد تا شما خیال کنی که شما اراده کرده ای تا کائنات به حرکت بیاید و خواست شما را تحقق بخشد!
در حالی که در اندیشۀ دومی یعنی در فیلم راز که شما فرمودید، این شمایید که استارت میزنید که اراده کنید. کائنات هم مجبور به اطاعت است! و خداوند نقشی در این اراده کردنِ شما ندارد. انگار گوشه ای نشسته و فقط چرخ ژنراتور کائنات را می چرخاند تا برق دنیا تمام نشود. هر از گاهی هم با اجبار و اکراه نگاه میکند ببیند این کائنات  لامصب چه کار میکند! و چرا انقدر سر خود شده ؟!!! یک صاعقه ای چیزی بفرستیم چند نفر را بترکانیم دلمان خنک شود!!! 

ببخشید طولانی شد امااجازه بدهید حرفم را جمع بندی کنم:


در تفکر الاهی، مراتب اینگونه است که اول شما اراده میکنید که کار خوبی انجام دهید، همین اراده یا منجر به عمل میشود یا نه. اگر بشود بیشتر و اگر حتی منجر به عمل نشود هم به میزان خاصی خداوند یا تنها نیروی با شعور و صاحب اراده را خوشنود میکند. اگر موفق به این خوشنود سازی بشوید تازه آن وقت است که خداوند به دل شما می اندازد که فلان چیز را اراده کنید و شما میبینید که یک ارادۀ مستحکم نسبت به تصاحب چیزی در دل شما شکل میگیرد(که فیلم راز، استارت را از اینجا میزد). سپس ارادۀ شما باعث حرکت کائنات میشود و باقی ماجرا ها تا حصول خواست شما شکل میگیرد.


توجه فرمودید که در هر دو نگرشِ الهی و نگرش مبتنی بر فیلمِ راز، استارتِ کار با ارادۀ شما زده میشد. با این تفاوت که در فیلم راز، شما اراده می کردید برای تصاحب چیزی که میخواهید، اما درنگرش الهی شما اراده میکردید برای انجام کاری که خداوند را خوشنود کند. اولی خود محور بود و دومی دگر محور. اولی خود پسندانه بود و دومی خدا پسندانه. اولی ممکن بود ربطی به اخلاقیات نداشته باشد اما دومی حتما سجایای نیک و اخلاقی را در بر داشت. مخصوصا اگر عملی بی چشم داشت بود. ودر نهایت، اولی گاهی برآورده میشد و گاهی نه(چون گاهی نمی توانید اراده ی قوی و قلبی را بوجود بیاورید) اما دومی همیشه به تحقق میپیوندد(چون بدون اینکه شما بفهمید اراده ای قوی برای رسیدن به یک هدف عالی به قلب شما الهام میشود).
این فرق اصلی اندیشۀ الهی است با فلسفۀ پشت فیلم راز، که به قانون جذب معروف شده.

 

حالا این وسط بودیسم چه میگوید؟
جالب است بدانید که بودیسم هم به همین مراتب اندیشۀ الهی قایل است و همان مراتب را در نظر دارد.  با این تفاوت که خدای با شعور و صاحب اراده را حذف میکند و نتیجۀ اعمال را ناشی از ذات اعمال میداند بدون واسطۀ الهییعنی بجای اینکه مثل فیلم راز، شعور را به کائنات نسبت دهد و خدا را حذف کند، می آید و شعور را به ذات اعمال نسبت میدهد و خدا را حذف میکند. به هرحال هردو نگرش، به طریقی خدا را از معادله حذف میکنند!! یعنی بودایی ها به همان قانون عمل و عکس العمل یا قانون سوم نیوتون در فیزیک قایل هستند و آن را به همۀ اعمال تعمیم میدهند!!!!  

البته در بودیسم نام این قانون را گذاشته اند کارما و به نتیجۀ عمل خوب یا بد میگویند " کار میوه" و

موفق باشید 

تعریف خود، در مکتب زوریخ SELF definition, at the Zurich Club

امر به خودشناسی در شعر بابا افضل کاشانی The order to consciousness in the poetry of Baba Afzal Kasha

نظر من در مورد نظر یونگ در مورد خداوند! !My opinion about Yung's opinion about God

اراده ,کائنات ,فیلم ,اعمال ,  ,خداوند ,فیلم راز، ,شما اراده ,که در ,را به ,ارادۀ شما

مشخصات

تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

روز های من